Emoties versus het Gevoel;
Waarom geraken wij zo in de war?
In mijn praktijk, kunnen mijn cliënten op de vraag, wat is het verschil, tussen emotie en gevoel geen antwoord geven.
Vaak raken clienten wat in de war en zeggen, het is toch hetzelfde? Het antwoord is, nee.
Er zijn 4 basis Emoties:
Blij / Bedroeft / Bang / Boos
Maar wat is dan in de essentie het verschil tussen Emotie en het gevoel?
Waar het fout gaat is dat we in onze Nederlandse taal, het werkwoord voelen, bijna altijd toepassen in de zinsopbouw als we over emoties praten?
We vragen standaard, hoe voel jij je? Nou, ik voel mij boos, of ik voel mij blij… en ga zomaar door.
Door het werkwoord voelen, gaat ons brein zelf invullen dat emoties gevoelens zijn. Vanuit dat idee, gaan we ook zo communiceren.
Mijn gevoel zegt… ik ben boos… of verdrietig... Dit is verwarrend, en het brein kan niet tegen verwarring, dus maakt het een keuze.
Het Brein werkt met hokjes, het moet in een hokje passen. En of wij dat wel, of niet leuk vinden, zo werkt het.
Bij mensen met autisme, werkt dat nog veel dieper, en eigenlijk nog veel efficiënter.
Welke benadering zou juist zijn?
Wij ervaren emoties, en emoties zijn altijd tijdelijk.
Wij voelen via het gevoel, wat emoties met ons doen, en bepalen daarvan uit wat voor de ons juist is.
Hierdoor ontstaat er innerlijke rust ,ook al ben je emotioneel geraakt.
Het Brein weet dat het ervaren van situaties en ervaringen tijdelijk is/zijn.
Het grote verschil is het, dat het gevoel veel dieper gaat, en is verbonden met jouw intuïtie, je innerlijk kind, of jouw bezieling.
Het niet weten waarom je iets niet, of juist wel moet doen. Het niet weten waarom je zo’n verkeerd gevoel krijgt bij die persoon.
Het onverklaarbare. Maar het is er wel, al is het niet wetenschappelijk te bewijzen. Laat je vooral niet voor de gek houden,
door de mensenmassa ,die gelooft dat emotie een gevoel is.
Het is de armoede van de kennis over het niet weten wat het verschil is tussen gevoel en emoties.
Heb jij vragen, neem contact op en stel ze.